Skip Navigation
Post | oktober 2022 | 2 min lezen

De Stadsboerderij: een knuffelplek en nog veel meer

Door Bram van den Ende

Het is zaterdag 15:00 uur. Een opa en oma met twee kleinkinderen staan wat aarzelend bij de deur van de knuffelschuur. Dan klinkt het, uitnodigend: “Willen jullie de cavia’s vasthouden?” De vraag komt van Esmeralda Miner, vrijwilliger bij de Stadsboerderij. Allebei vinden ze dat een goed idee.

Dus worden de cavia’s uit hun hok gehaald, op schoot genomen en laten de diertjes zich aaien.

 

Esmeralda vertelt: ”Het vrijwilligerswerk is afwisselend. Het is heel leuk om tegelijk met de dieren en kinderen bezig te zijn. Verder verzorg ik de dieren. En natuurlijk zijn er altijd klussen te doen, zoals opruimen en dingen gereed leggen voor de bezoekers. Omdat er zoveel verschillende mensen de Stadsboerderij bezoeken, heb je ook de nodige sociale contacten.”

 

De Stadsboerderij is elke dag open van 10:00 tot 16:00 uur. Het beheer gedurende de werkdagen is in handen van ‘s Heeren Loo, een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Een groepje cliënten met hun begeleiders zorgt voor het onderhoud van de boerderij en het verzorgen van de dieren. Op die manier heeft de Stadsboerderij een extra maatschappelijke functie.

Ook voor ouderen heeft de Stadsboerderij iets te bieden: meerdere beweegtoestellen staan klaar voor gebruik. Je hoeft niet echt een sportief type te zijn. Het gaat om rustig bewegen.

 

Tijdens de weekenden en feestdagen zijn het vrijwilligers, die de dieren verzorgen en toezicht houden op het terrein. “Aanvulling van onze groep van 25 vrijwilligers is hard nodig”, zegt Esmeralda. “Iedere vrijwilliger werkt iedere twee weken één dagdeel. Het is met de huidige bezetting niet altijd mogelijk om met duo’s te werken. Daarom is uitbreiding gewenst. We hebben een heel diverse groep: ouders met kinderen, een jongen van veertien jaar, enkele ouderen en ook enkele AZC bewoners. Ieder met een eigen achtergrond. Vaak is het verzorgen van dieren een doel. Heel begrijpelijk want Oostenrijkse bergschapen zijn verschrikkelijk lief. Maar er zijn ook vrijwilligers die het leuk vinden om met het groen bezig te zijn of die onder de mensen willen zijn.”

Deel blogpost